مونرو یک ارز دیجیتال امن، خصوصی و غیر قابل ردیابی است. ممکن است فکر کنید که بیت کوین یا اتریوم هم این ویژگی ها را دارد، اما تراکنش های این ارز ها قابل ردیابی هستند. مونرو یک ارز دیجیتال است که از یک رمزنگاری مختلف برای ویژگی های خاص استفاده می کند.

پروژه Kovri مونرو (به زودی) حتی آدرس آی پی شما را نیاز از دید شبکه مخفی می کند و هیچ کس و هیچ چیز قادر به رویت جزئیات تراکنش نخواهد بود.

مونرو یک جامعه مردمی است که بهترین و با استعداد ترین پژوهشگران و مهندسان آنرا بنا کرده اند. بیش از ۲۴۰ توسعه دهنده حرفه ای در ساخت پروژه مونرو همکاری کرده اند. آزمایشگاه تحقیقاتی مونرو، تیم توسعه دهنده اصلی و انجمن توسعه دهندگان دائما در حال گسترش مرز های امنیت و ارتقا این ارز دیجیتال هستند. بر خلاف باور برخی از کاربران مونرو یک شرکت نیست و هیچ مالک و یا هیئت مدیره ای ندارد. مونرو نوعی ارز مانند بیت کوین یا اتریوم است.

با مونرو می توانید خیلی سریع و امن و بدون واسطه (بانک و موسسات مالی) در همه جای جهان تراکنش های خود را انجام دهید.

مونرو (Monero) با علامت اختصاصی (XMR) یک ارز دیجیتال رمزنگاری شده است که تاکید زیادی بر حفظ امنیت و ناشناس ماندن دارد. کلمه مونرو از واژه‌ای در زبان اسپرانتو به معنای «سکه» آمده است. این ارز دیجیتال در آوریل ۲۰۱۴ عرضه شد. هدف از طراحی مونرو، ایجاد یک ارز دیجیتال بود که بتواند هویت فرستنده و گیرنده را با بهره‌گیری از فناوری بلاک چین مخفی و ناشناس حفظ کند.

یک تصور غلط رایج بین بیشتر کاربران وجود دارد که بیت کوین یک ارز دیجیتالی کاملا ناشناس است. اما در بیت کوین می توان انتقال پول را از یک کیف پول به کیف پول دیگر ردیابی کرد. این مورد کاردبردی است زیرا هر کسی می تواند از انجام تراکنش مطمئن شود. مخصوصا برای شرکت ها و دولت که می خواهند از تراکنش های شرکت های دیگر اطمینان حاصل کنند.

مونرو از این نظر با بیت کوین متفاوت است. در مونرو فقط فرستنده و گیرنده می توانند تراکنش را ردیابی کنند و بررسی تراکنش های یک آدرس کیف پول برای عموم امکان پذیر نیست.

اگر آدرس کیف پول بیت کوین خود را به اشتراک بگذارید، هر کسی می تواند تراکنش ها و میزان بیت کوین دریافت شده آن آدرس را مشاهده کند. در بیت کوین نیازی به ارائه اسم ندارید اما وقتی آدرس بیت کوین خود را به شرکت یا شخصی می دهید به منزله این است که شما مالک این کیف پول هستنید و آن شخص می تواند تراکنش های انجام شده قبلی روی آن کیف پول را مشاهده کند.

بیت کوین برای سازمان ها و کارهای خاصی که نیاز به شفافیت بیشتری دارند، مناسب تر است. اما اگر دوست ندارید کسی از تراکنش های کیف پول شما با خبر شود، مونرو بهترین گزینه است.

دون غرق شدن در جزئیات فنی، مزیت اصلی مونرو ناشناس بودن کامل و امکان استخراج راحت تر با کارت های گرافیکی است. البته در مونرو امکان مشخص شفاف سازی تراکنش ها برای برخی از افراد وجود دارد.

مونرو یک تیم توسعه دهنده اصلی هفت نفره دارد. پنج نفر از آن ها نام مستعار دارند و دو نفر برای عموم شناخته شده هستند – ریکاردو اسپاگنی و فرانسیسکو کابانس. مونرو مانند ارزهای دیگر در حال تکامل است و پس از دوره های زمانی مشخص (معمولا شش ماه)، از نظر امنیتی و استخراج بهبود می یابد یا به اصطلاح “سخت تر” می شود.

بیت کوین غیرمتمرکز و دیجیتال است اما کاملا خصوصی نیست. پول سنتی هم به صورت دیجیتال وجود دارد و کسی قادر به مشاهده حساب های کاربران نیست اما پول هم یک مشکل اساسی دارد و آن متمرکز بودن است. اما مونرو تمام ویژگی ها را یکجا دارد. غیرمتمرکز، کاملا خصوصی و دیجیتال.

مونرو نیز همانند بیت کوین و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال از بلاک چین استفاده می‌کند. با این وجود، مونرو سه فناوری امنیتی دیگر را نیز در خود دارد که سبب می‌شود تراکنش‌ها محرمانه بمانند. این فناوری‌ها به ترتیب امضاهای حلقوی (Ring Signature)، نشانی‌های پنهانی (Stealth Addresses) و نیز تراکنش‌های محرمانه حلقوی (RingCT) نام دارند. این فناوری‌ها بسیار پیچیده هستند. اما اگر به زبان ساده بخواهیم به بررسی آنها بپردازیم:

امضاهای حلقوی موجب پنهان شدن مشخصات فرستنده پول می‌شود. در واقع هر تراکنش در میان گروهی از تراکنش‌های دیگر قرار می‌گیرد که همگی یکسان به نظر می‌رسند. کاربر در هنگام مشاهده اطلاعات موجود در بلاک چین نمی‌تواند منبع ارسال پول (مشخصات فرستنده) را بیابد.

نشانی‌های پنهانی موجب مخفی ماندن گیرنده پول می‌شود. فرستنده در هر تراکنش یک نشانی یک‌بار مصرف تصادفی ویژه گیرنده را ایجاد می‌کند. با وجود اینکه همه می‌توانند این نشانی (که کلید عمومی نامیده می‌شود) و نشانی واقعی گیرنده (کلید عمومی گیرنده) را مشاهده کنند، امکان مرتبط دانستن این نشانی‌ها به کاربری مشخص وجود ندارد.

تراکنش‌های محرمانه حلقوی نیز میزان پول انتقال یافته را مخفی نگه می‌دارد. این فناوری یکی از جدیدترین قابلیت‌های امنیتی مونرو است. این قابلیت در ژانویه سال ۲۰۱۷ برای به‌روزرسانی شیوه پیشین مخفی نگه‌ داشتن میزان پول انتقال یافته به کار گرفته شد. وقتی یک تراکنش در شبکه مونرو انجام می‌شود، فرستنده باید کل کیف پول خود را وارد کرده و سپس دو خروجی برای آن تعیین کند. به این صورت که ابتدا مقدار پول مورد نظر برای انتقال و بقیه مبلغی که باید به کیف پول بازگردد تعیین می‌شود.

تراکنش به این صورت تایید می‌شود که مجموع ورودی برابر با مجموع خروجی است و هیچ سکه جدیدی از این تراکنش ایجاد نمی‌شود. با این وجود، میزان دقیق مبلغ انتقال یافته مشخص نمی‌شود. رمزنگاری صورت گرفته از سمت فرستنده پول به گونه‌ای است که فقط رایانه‌های موجود در شبکه که برای تایید اعتبار تراکنش به کار می‌روند می‌توانند مقدار آن را بدانند و در عین حال، این مقدار از چشم سایر کاربران مخفی می‌ماند. همچنین مراحل امنیتی دیگری نیز در این فناوری وجود دارد که جلوی وارد شدن مقادیری کمتر از صفر از سوی کاربر فرستنده را می‌گیرد.

آیا مونرو می‌تواند در کنار سایر ارزهای دیجیتال دیگر دوام آورد. برخی از کارشناسان بر این باورند که افراد فعال در زمینه وب تاریک (Dark Web) اکثریت کاربران مونرو را تشکیل می‌دهند. سیلک‌رود (SilkRoad) به کاربران وب تاریک امکان استفاده از بیت کوین برای تراکنش‌های ناشناس را می‌دهد. به همین دلیل است که شاید برخی افراد، ارزهای رمزنگاری شده را به فعالیت‌های غیرقانونی ربط دهند.

با این وجود، مونرو می‌تواند جنبه دیگری نیز داشته باشد. اگر ارزهای رمزنگاری شده به طور گسترده در میان فعالان اقتصادی و کسب‌وکارها به کار گرفته شود، هیچ کسی دوست نخواهد داشت دیگران از میزان پولی که خرج می‌کنند و میزان موجودی کنونی‌اش آگاه شوند. همه دوست دارند اطلاعات مالی‌شان محرمانه بماند. این بدان معنا نیست که همه در فعالیت‌های غیرقانونی مشارکت دارند، بلکه شاید علاقه‌ای به دخالت دیگران در امور مالی خود ندارند.